O Zygmuncie

Starzy królowie
Druhowie najdroźsi
W rulony zwinięci
Rachując ludzkie kości
Wymieniani na wódę
Na wodę was mało
Lud u Waszych stóp
Kocham Was i ja
Miłością doskonałą
Lecz nienawiść poczuje
Gdy Was będzie brakowało